Bangladeş Tekstil işçilerinin cesur mücadelesi
Bangladeş’te tekstil işçileri üç haftalık grevin ardından 13 Kasım’da talep ettikleri ücret artışını alamadan işlerine geri döndüler.
İşçiler şu anda 70 avro olan asgari ücretin 190 avro olmasını talep ederken, hükümet bunu 104 Avro ile sınırlandırdı.
Bu sonuç, nüfusu etkileyen, vuran enflasyonun karşısında çok geride kalıyor. Tekstil işçileri federasyonu başkanı şunları hatırlatıyor :
« Son zammın yapıldığı 2018 yılından bu yana birçok gıdanın fiyatlarına yüzde 150 ila yüzde 200 oranında zam yapıldı. Soğan, pirinç, mercimek gibi işçilerin beslenmesinin temelini oluşturan bütün gıda maddelerinin fiyatları iki katına çıktı. İşçiler maaşlarıyla ancak yirmi gün yaşıyabiliyorlar ve ayın geri kalanında ise krediye başvuruyorlar. »
Hareketin başlangıcından itibaren baskı ve şiddet çok ciddi ve önemli oldu. Polis tarafından en az dört işçi öldürüldü, sendika militanlarıyla birlikte 140 işçi tutuklandı ve 10 bin işçi hakkında da dava açıldı. Fabrikalarına dönmeyen işçiler üzerinde işten çıkarılma tehditleri dolanıyor ve ülkenin Başbakanı bunu onları işe dönmeye zorlamak için kullandı. Bunu gören ana sendika lideri Babul Abker, hareketi durdurma çağrısında bulundu.
Hükümetin tekstil işçileri ile patronlar arasındaki anlaşmazlığı çözüyor olması şaşırtıcı değil. Patronların birçoğu coğunluktaki partinin ya milletvekili ya da bakanı ancak hepsinden önemlisi tekstil endüstrisi tek başına, Batılı büyük giyim markalarına yönelik 55 milyar dolarlık yıllık ihracatın yüzde 85’ini temsil ediyor. Bangladeşli sanayiciler gibi onlar da, devasa kârlarının azalması pahasına ücretlerin arttığını görmek istemiyorlar. Bazıları çekingen bir şekilde, ücretlerin daha yüksek olmasının iyi bir fikir olabileceğini, ancak hükümete bunu yapması için baskı yapmamaya dikkat ettiklerini öne sürüyorlar.
Bangladeşli tekstil işçileri, patronlar ve hükümetle karşı karşıya gelerek, onlara karşı çıkarak talep ettikleri ücret artışının ancak bir kısmını bu grev sayesinde kazanabildiler. Ancak onların, sadece kararlılıkları ve sayılarıyla bile olsa, korkutarak ve saygı uyandırarak baş kaldırmaları ilk kez değil ve son defa da olmayacak.
