Seçim bitti, geçim derdi devam ediyor

28 mayısta yapılan seçiminin ikinci turunu kazanan Erdoğan, 3. kez cumhurbaşkanı oldu. Sandığa giden 53 milyonu aşkın seçmenin 27 milyon 833 bini aşkını Erdoğan’a oy verdi. 25 milyon 503 bini aşkın seçmen ve ek olarak sandığa gitmeyen 10 milyon kişi Erdoğan’ oy vermeyerek onu istemediğini gösterdi. Elbette hiç umurunda olmadı, mecliste yemin etti. Ancak asıl töreni ayrıca yaptı ve göreve başlamasıyla “Türkiye yüzyılı” başlamış oldu.

AKP ve Erdoğan, ilk turda önemli miktarda oy kaybetti. AKP’de erime sürerken, Erdoğan şahsi oyunu ikinci turda az bir kayıpla korumayı başardı. CHP ve Kılıçdaroğlu her iki turda da oy arttırdı ve çoğu ittifak partilerinden gelmiyor.

Her iki adayın ikinci tur katılımını arttırarak seçimi kazanma hedeflerinin tam aksi oldu. Az sayıdaki iller dışında, ilk turda alınan oylarda fazla değişim olmadı. Milliyetçiliğe dönerek oy kazanma hedefinin tam aksine, Kılıçdaroğlu, Diyarbakır başta olmak üzere bazı Kürt illerinde oy kaybetti.

Seçimin her iki turu da sadece kazanma üzerine yapıldı. Tüm ittifakların, partilerin, pazarlıkların tek hedefi vardı. Seçimi kazanmak. Hem de sonuçları ne olursa olsun. Erdoğan, bir yıl öncesinde, seçim sistemini değiştirerek işe başlamıştı. Medya, devlet, tarikatlar, dernekler ve patronların desteğiyle sürdü. AKP, mecliste çoğunluğu aldı ancak altılı masayı diline dolayan Erdoğan bu sayıya, seçim öncesi kurduğu 6 partinin desteği sayesinde ulaşabildi. Mecliste 16 partinin milletvekili var.

Erdoğan, para musluklarını sonuna kadar açtı; deprem ihaleleri yoluyla inşaat patronlarına, ucuz krediyle esnafa, düşük aylık alan emeklilere, sözleşme dönemindeki 700 bin kamu işçisine seçim öncesi para verdi. Asgari ücret bir yılda, iki kez arttırıldı. Memurlara, asgari ücretliye, ek artış vaat etti. Bizzat açıkladığı kamu işçisine verdiği zam, 13 bin lira civarındaki ortalama memur ücretini aşarak 20 bin liranın üzerine çıkardı.

Erdoğan şimdi, emekçilere verdiklerinin ve vereceklerinin tümünü, enflasyon ve ek vergiler yoluyla geri alacak. Hayat pahalılığı, büyük şehirlerde yaşayan kitleleri her geçen gün yoksullaştırıyor. Günlük, haftalık, borçla yaşayanlara yenileri ekleniyor.
Seçimin esas galibi, Kürt, yabancı ve kadın düşmanlığıdır. Milletvekili ve cumhurbaşkanı seçiminde, her iki taraf da kitlelere bu temellerde oy kullanma çağrısı yaptı. Erdoğan, sadece medya ve devlet olanakları ile değil, bütün dini cemaatler, elindeki belediyeler, dernekler, patronlar ve memurlar aracılığıyla desteklendi. Toplum ikiye bölündü, karşı tarafa oy verenler, oy vermeyi aklından geçirenler, cehenneme gidenler, vatanı bölenler...

Tüm düşmanlaştırmaya, korkutmaya, yalanlara, baskıya rağmen Erdoğan İstanbul, Ankara, İzmir, Diyarbakır başta olmak üzere Bursa dışında en önemli şehirlerde seçimi önde kazanamadı.

Kılıçdaroğlu, ikinci turda oy arttırarak sanayinin ve sosyal yaşamın gelişmiş olduğu illerde önde tamamladı. Elbette bu sonuca en fazla katkısı olan Erdoğan tarafından defalarca aldatılan, haksızlık yapılan Kürtlerdir.

Sonuçlar, seçimi kazansa dahi Erdoğan’ın eskisi gibi kolayca yönetemeyeceğini anlatıyor. Emekçilerin önemli çoğunluğu onu istemiyor. Üstelik artık muhalif partiler, sandığı bekleyin diyerek, engel olamayabilir. Seçimin, sorunları çözmediği ortada. Kitleler, işçi sınıfı, işyerlerinde yaptıkları gibi haklarını almak, taleplerini gerçekleştirmek için doğrudan harekete geçebilir, geçmelidir. Bizim umudumuz işte böyle bir mücadelededir. (02.06.23)