İşverenin ipiyle kuyuya inenlerin sonu

İki yıl önce Genel-İş 3 nolu şube kongresi yapıldığında, işveren ile sendika bürokrasisi cephesi, devrimci ve bilinçli işçilere karşı birlikte hareket ettiler. Tüm ayak oyunlarını sahnelediler. Seçimi işveren ile sendika bürokrasisinin ortak listesi kazandı. Dışarıdan bakıldığında, her şey normal, demokratik bir işleyiş var gibi görünüyordu.

Aslında işyerinde, işçiler için durum tam tersiydi. İşveren ve sendika bürokrasisi, her türlü baskı ve tehditle; sürgün, işten atma ve ellerindeki diğer tüm olanakları kullandılar. Ancak bu yolla seçimi kazanabildiler.

İşçinin hakkını korumak ve yeni kazanımlar elde etmek için mücadele eden işçiler ve diğer çevrelerin uyarılarına rağmen sendika bürokrasisi ve çevresindekiler, kendi bildiklerini okumaya devam etti.

Sonuçta işçi ile sendika bürokrasisinin arası açıldı. Bürokratlar artık işçinin yüzüne bakamayacak duruma geldi.

Durum bu aşamaya geldikten sonra, kendilerine göre yeniden işçinin güvenini kazanmak için bütün suçu şube başkanına yükleyip işin içinden çıkmayı düşündüler. Böylece şube başkanı istifaya zorlandı.

Ancak bu kez evdeki hesap çarşıya uymadı. Sendika, kendi hesabına göre mevcut yönetimden birini atayıp yoluna devam edecekti. Ancak işveren araya girip kendi planını devreye soktu.

İşveren hemen şube yönetiminin asıl ve yedek üyelerinin hepsini istifa ettirdi. Aynı zamanda delegeler, işveren emri ile seçimli kongre isteği ile imza toplayıp sendika merkezine gönderdiler. Sendika yönetimi seçimli kongreye mecbur kaldı, 3 Mart’ta yapılacak.

Şimdiki yönetim, şube sekreteri ve diğer bürokratları, delegelerle görüşmek ve iş yerinde toplantı yapmak istediler.

Bir bölüm dışında diğer yerlerde işveren bilinçli olarak, DİSK bölge sorumlusuna dahi engel oldu.

İş bu aşamaya gelince DİSK bölge sorumlusu ve yandaşları, işçilerin gözü önünde açıkça, “biz yanlaş yaptık” dediler. DİSK bölge sorumlusu ile şube sekreteri şu açıklamayı yaptı: “Zamanında, işçilerle cebelleşmeden, doğru tarafa tavrımızı koysaydık bugün bu başımıza gelmezdi. Biz başında yanlış yaptık. Sendikayı ilk örgütleyen işçi arkadaşların yanında olmamız gerekirken dar gurupçu anlayışla hep işverenin yanında olduk. Açıkçası durum bu” dediler.

Sendikacılar, işverenin açıkça kendilerine saldırdığının farkında, bunu protesto etmek için basın açıklaması yapma kararı aldılar.

Sadece sendikacıların katıldığı basın açıklaması, polisin başka bir nedenden yapıldığını zannederek kalabalık gelmesi nedeniyle hedefinden daha çok ilgi çekti. Sendikacılar, bugüne kadar aralarını iyi tutukları işverenin baskısını, açıkça protesto ettiler.

İş yerine sendikayı örgütleyen işçiler, tüm yapılan yanlışların bedelini işçilerin çektiğini, sendikanın geçmişteki tutumuyla işçi ile arasında güvensizlik yarattığını, buna rağmen işçinin güvenini kazanmak ve işçinin yararına yeni mevziler kazanmak için henüz geç olmadığını söylediler.

İşverene karşı mücadeleyi kazanmak ve işçilerin yeniden öz güven kazanması için örgütlenmeli ve gerekenler yapılmalı. Her zaman işçilerin birliğinin ve mücadelesinin yanında olmak gerekiyor. (22.02.2013)