Avrupa Birliği

6 Ekim Cuma günü İspanya’nın Granada kentinde düzenlenen Avrupa Konseyi zirvesinde, Avrupa’nın yeni ülkelere genişlemesi sorunu, her şeyden önce Avrupa Birliği üyeleri arasındaki farklılıkları ortaya koydu.

Hepsi de göçmen sayısını azaltmak isteyen yirmi yedi ülkenin temsilcileri, çoğunluk olarak göç sorunu olarak adlandırdıkları alanda yeni bir düzenleme yapılması konusunda uzlaştılar. Yıllardır tartışılan ve birkaç hafta içinde Avrupa Parlamentosu’na sunulması beklenen metin, mültecilere karşı sertleşmeye devam edildiğini gösteriyor. Ve Eylül ayı ortasında üç gün içinde on bin göçmenin, Avrupa’da, kendilerini karşılama ve kabul etmede en ufak bir güçlük çekmeyecek olan Lampedusa’ya (İtalya’nın bir adası) ulaşması, bu ülkelerin temsilcilerine, göçmenlerin reddedilmesi konusunda bir adım daha ileri gitmek için yeni bir bahane sağladı.

Önlemlerin çoğu, zaten daha önceden beri belirli ülkeler veya Avrupa Birliği’nin (AB) kendisi tarafından da uygulanıyor. Güncel durumda onları daha da kötüleştirmek ve finanse etmek söz konusu. Böylece, yeni düzenleme, göçmenlerin geldiği ülkelerin kendi vatandaşlarını, ya da transit geçilen ülkenin de buradan geçen göçmenleri, sınır dışı edildikleri zaman geri almalarını dayatan, geri kabul etme anlaşmalarının çoğaltılmasını öneriyor. Bu anlaşmalar, kamuoyunun baskısını önlemek için « gayri resmi ve gizli » olabilir. Vizelerin verilmesi ve uyum sağlamaya yönelik yardımın miktarının belirlenmesi gibi işler için gerekli imzaların alınması da baskı aracı olarak kullanılıyor. AB, bütün bunlar yetmiyormuş gibi, sınırlarına ulaşan göçmenler için belirli ülkelerdeki sığınma prosedürlerinin hızlandırılmalarını, başvuruların reddedilmesi halinde ise göçmenlerin en fazla on iki hafta içinde sınır dışı edilmelerini öneriyor. Bu arada, bu göçmenler AB’ye girmemiş kabul edilecek ve bu nedenle çocuklar bile söz konusu olsa, sınırlarda oluşturulacak özel tesislerde kilit altında tutulacaklar. Frontex’in rolü, yalnızca göçmenlerin AB’ye girmesini engellemek olmayacak, aynı zamanda sınır dışı edilmeleriyle ilgili işlemleri de üstlenecek. AB’nin iç sınırlarında kontrollerin yeniden tesis edilmesi teşvik edilecek. Son olarak, üzerinde uzlaşma sağlanamayan tek nokta olan, bu engelleri aşmayı başaran göçmenlerin, AB ülkeleri arasında dağıtılması konusu, resmileştirildi. Bir ülkenin « kitlesel » bir göçmen akınına uğraması halinde, diğer AB ülkeleri ya sığınma başvurularını inceleme sorumluluğunu üstlenebilecek, dolayısıyla da muhtemelen mültecileri kabul edebilecek, ya da sınır dışı etme makinesinin finansmanına katılabilecek.

Ahlaksız, utanmaz çapulcuların savaşlarının bir sonucu olan « göç sorunu » üzerine yapılan bu anlaşma, burjuvazi ve onun temsilcileri tarafından yönetilen bir dünyanın barbarlığının ifadesi olarak ortaya çıkıyor.
(11.10.23, LO)