Erdoğan’ı yıkma mücadelesi hızlandıkça tüm sistemin çürümesi hızlanıyor
Erdoğan ve partisinin kadroları, iktidardaki yıllar boyunca devletle bütünleşti, AKP devletle iç içe geçti. Bugün AKP’li olmayan ya da partiye hizmet etmeyen hiç kimsenin, okul müdürlüğü gibi alt düzey bir devlet koltuğuna bile oturması mümkün değil.
Bu bütütnleşmenin bir ayağı medyeda, yargıda, sağlıkta. Asıl önemli olan AKP’nin kendi eliyle kullandırdığı, aralarında paylaştırdığı, devlet kaynakları ile besleyip büyüttüğü burjuvazidir. Bazı iktisatçıların kendilerini “dindar” göstermeleri, tarikat örgütlenmesiyle iç içe olmaları nedeniyle “nurjuvazi” olarak adlandırdığı bu patronlar, tüm geleceklerini Erdoğan’ın şahsına bağladı.
Devlet olanaklarıyla sadece kâr etmediler, vergi affı, geri ödenmeyen kredi, teşvik, garantiler, işçi ücreti ve pirim ödemesinde destek, sendika, işçi hakkı olmadan çalıştırma; aklınıza gelebilecek her türlü yolla kasalarını şişirdiler. Ancak kasalarından hiç para çıkmadı.
Yasaları hiçe saydıklarında Erdoğan onlara siper oldu; iş cinayetlerine Erdoğan bahaneler buldu. Ancak sadık hizmetkarları Erdoğan, iktidarda kalmakta zorlanıyor.
Erdoğan, muhalefetin gündeme getirdiğini, artık her geçen gün daha fazla yapmak zorunda kalıyor. Komşularla barışma, göçmenlerin geri gönderilmeleri, EYT, sözleşmelilerin kadroya alınması, yeni anayasa, hatta HDP’nin düşmanlaştırılmasında da ipi elinden kaçırmasına az kaldı gibi görünüyor.
Artık Erdoğan’ın “uygun gördüm, yaptım” demesi, eskisi kadar destek görmüyor. Ekonomik sorunlar da, patronların Eroğan için kesenin ağzını açmasına fazla olanak vermiyor. Bu nedenle, AKP kadrolarının doldurduğu devlet kurumları kullanılıyor.
Belediyeler, ulaşım olanakları, sağlık hizmetlerindeki daralmaya, partizanca ve patronların kârını öne alan işleyiş ekleniyor. Sağlıkta, şehir hastanelerinin sahibi olan bir avuç patronun kârı için yoksulların kullandığı devlet hastanelerinin kapatılması, en çarpıcı örneklerden biri.
Kitleler, muhalefetin iddialarını, artık daha fazla gerçekten yaşıyor. Erdoğan bu nedenle daha önce kesinlikle yanaşmadığı sorunların çözümü için erteleyerek, patronların çıkarını gözeterek de olsa adım atma zorunda kalıyor.
Erdoğan’ın iktidarda kalma çabası arttıkça, muhalefetin eleştiri dozu ve ortya döktüğü yanlışlar, siyaseti sertleştiriyor.
Seçime kadar bu tartışmaların artması şaşırtıcı olmayacak. Eğer, burjuvazinin diğer kesimi muhalefetin oy çoğunluğunu alarak, iktidar olacağına ikna olursa, muhalefete desteğini açık veya örtük ifade ederse durum daha da sertleşecek. Bu yönde bazı açıklamaların, büyük sermaye tarafından kısa süre önce reddedilmesi, patronların en azından gözü kapalı Erdoğan’a desteğe devam etmediğinin göstergesi.
İktidar mücadelesinin tırmanışı, Erdoğan’ın ordu, mahkemeler ve polis gibi baskı güçleri başta olmak üzere devlet kururmlarını, diyanet ve okullar üzerinden dinci baskıyı, bunlara ek olarak her türlü taraf olmayı dayatması arttıracak.
Neredeyse hiç bir şey işin gereğine göre yapılmıyor, iktidar çevrelerinin işine yarayacak şekilde yapılıyor. Bu dururm sorunları büyütüyor, sorun büyüydükçe bu işleyiş artıyor. (03.12.22)
