Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 166 - 11 Nisan 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Kâr etmek için her yol mübah
Fabrikada her şey karmaşaya dönüşmüş durumda. Bir hafta “çıkış var, çıkmak isteyen ismini yazdırsın” diyorlar, ertesi hafta “çıkışlar iptal, isteyen tazminatsız çıkabilir” diye tehdit ediyorlar. “Taşınıyoruz bu yıl son, arazi satışından 500 milyon ile 1 milyar arasında gelir bekliyoruz” diyorlar, yeni binalar, depolar yaptırıyorlar.
Malezya’dan palmiye yağı alıp üretimin bir kısmını oraya kaydıracaklarını söylüyorlardı, hatta bu şekilde ton başına 275 dolar daha fazla kâr edeceğiz diyorlardı. Diğer bitkisel ve hayvansal yağ fiyatları düştüğünde hemen üretimi değiştirip eski sisteme dönüyorlar.
Bu durum bizim için karmaşa oluşturuyor ancak patron için kârlı bir durumdan daha kârlı bir duruma geçmek oluyor. Her durumda da bizler, patronun hırsına kurban ediliyoruz. Daha önce, nisan itibariyle üretim 12 saate çıkacak denmişti. Şimdi ancak gerekli kısımlar 12 saate dönecek diyorlar. Böylece çalışma sisteminde de ayrı bir karmaşa yaratıyorlar. İşçi olarak hiçbir değerimiz olmadığı hissine daha fazla kapılıyoruz.
Hiçbirimiz gelecekle ilgili bir plan yapamıyoruz. Çünkü fabrika nasıl çalışacak bilmiyoruz. Şunu da görüyoruz ki sadece bizim değil çevremizdeki fabrikalarda çalışan eşlerimizin, dostlarımızın da durumu aynı. Patronlar başbakanın dediği gibi krizi fırsata çeviriyor ve daha fazla kâr etmenin yollarını işçi haklarının daha fazla gasp edilmesinde, onları her gün daha fazla ve daha ağır koşullarda çalıştırma da olduğunu biliyorlar.
Patronun bu açgözlülüğünün önüne ancak işçilerin doğrudan müdahalesi geçebilir. Bu tür bir müdahale ise ancak güçlü bir örgütlülükle mümkündür. Kendi güvensizliğimizi kırdığımızda bu örgütlülüğün önü açılacaktır. (29.03.2012) Bir işçi
