Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 165 - 5 Mart 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Korkunun çaresi yok!
İşçilerin bir senedir beklediği gün nihayet geldi. Bir senedir beklediğimiz zammı almak için işin bitiminden sonra iki saat, sigara odasında bekledik. Zam da geldi, zarflar da geldi. Zarfını alan, soğuk havada evine koştu. Pazartesi işe döndük, kimsede ses yok, sanki herkes memnun gibi. Memnun musunuz, sesiniz çıkmıyor, ben 50 lira zam aldım deyince, bizimki de seninki kadar sayılır dediler. Memnun değilseniz, ben baş tarafta ismimi yazıyorum, imza atıyorum, zamdan memnun değilim, zammı kabul etmiyorum, diyeceğim, siz de gelin, isminizi yazın, imzalayın, patrona verelim, dedim. Hiç kimseden ses çıkmadı.
Herkesin zamdan memnun olduğu kısa sürede ortaya çıktı. Çünkü 20 senedir çalışan işçi 800 lira alıyordu, zamla 900 oldu. Bu arkadaş, ilk defa 100 lira zam aldığını söyledi. Üç senedir zam alamayanlar vardı, aldıkları zamdan memnundular.
Bazıları 150 lira zam almış ancak onların ücreti çok düşüktü. Örneğin servis şoförleri 800 lira alıyor, ses çıkarmıyorlar. Servisçiler 700 lira alıyor, müdür duyar diye konuşmaya korkuyorlar. Bu korkunun nedeni işten atılmak. Bir ay boş kalırsak, hayatımız mahvolur diyorlar.
Haklılar ama korkunun ecele faydası yok. Birlik olursak her şeyi başarırız, işten de atılmayız. (26.02.02)
