Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2012 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 164 - 3 Şubat 2012 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Birlik olmalıyız
Yılbaşından önce bir hafta, kendi kârları için, gece yarılarına kadar çalıştırdılar. Aradan bir ay geçti. Herkes alacağı mesai parasını bekliyordu. Nihayet beklediğimiz gün geldi. Zarfların dağıtılacağı söylendi. İsmi okunan gidip zarfını aldı. Zarfı alanan rengi sarardı. Herkesin parası farklı. 20 lirayadan başlayıp 70 liraya kadar çıkıyor.
Zarfı açan kızmaya başlıyor: “Bu ne böyle? Çocuk mu kandırıyorlar. Gece gündüz çalışmamızın bedeli bu mu?” Toplanıp geri iade edelim deyince de kimsenin sesi çıkmadı.
Şimdi zam bekliyoruz. Zammın da aynı olacağını söylüyorlar ama buna karşı bir şeyler yapalım deyince hiç kimseden ses yok. Herkes korkuyor. Susmanın hiç faydası yok. Zarfları iade etmiş olsaydık zamma büyük faydası olacaktı. Birlik olduğumuzu anlayacaklar. Bunu yapmalıyız. Korkmanın yararı yok, zararı çok. (Bir işçi)
