14-28 Mayıs seçimlerinden sonrasındaki feci hayat pahalılığının tepkileri
14-28 Mayıs seçimlerinin sonrasında hayat pahalılığının zirve yapması yaşam şartlarını o kadar çok etkiledi ki, emekçilerin ve yoksulların neredeyse tümü eski hayat şartlarını bile sürdüremez hale gelmekle birlikte, artık ay sonunu getirebilmeleri bile mümkün görünmüyor.
Tabii ki doğal olarak işçi sınıfı içerisindeki bu duruma karşı tepkileri hem dile getirmek, hem de yatıştırmak için başta DİSK, KESK ve hatta bazı iktidar yanlısı sendikalar bile « protesto bildirileri » hazırlayıp, « protesto eylemleri » düzenlediler. Bunların başında 27 Temmuz’da önemli büyük kentlerde DİSK’in bir günlük eylemleri ve KESK’in 1 Ağustos’daki protestolarını, Temmuz ayı sonunda İzmir’de Demiryol-İş sendikasının gerçekleştirdiği 2 günlük grev eylemleri ön plana çıktı. Ama tabi ki işçi sınıfının tepkileri sadece ön plana çıkan bu eylemlerle sınırlı değildir.
DİSK’in ülke çapındaki bir günlük eylemleri
DİSK üyesi işçiler, 27 Temmuz günü « zamlar geri alınsın », « ranttan ve kârdan daha fazla vergi alınsın » sloganlarıyla İstanbul, Akdeniz, Çukurova, Diyarbakır, Ege, Eskişehir, Güney Marmara, İç Anadolu, Karadeniz, Kayseri, Kocaeli ve Trakya’da yaptıkları açıklamalarda, zamlara ve vergi adalesizliğine tepki gösterdiler.
Yapılan eylemlerde talepler şöyleydi:
1- KDV, ÖTV gibi adaletsiz dolaylı vergiler düşürülsün
2- Gelir vergisi: tarife ilk dilim oranı ücretlilerden düşürülsün
3- Vergi tarife dilimleri artırılsın
4- Ücretlerden ve tüketilenlerden değil, kârdan ve ranttan daha fazla vergi alınsın. Az kazananın az, çok kazananın çok vergi ödediği bir vergi düzeni kurulsun.
5- En düşük emekli aylığı asgari ücret düzeyine çekilsin ve tüm emekli aylıkları bu oranda artırılsın
6- İşçi sınıfının yaşadığı gelir kaybını telafi etmesinin en önemli yolu, sendika ve grev hakkıdır. Bu hakların önündeki tüm engeller kaldırılsın.
Tabi ki böyle güzel ve de sınırlı laflar ne hükümeti ne de patronları korkutuyor ve de onlara geri adım attırıp emekçilere normal bir yaşam hakkı sağlıyor !
Evet gelinen aşama, işçi sınıfı için çok vahim ve dayanılmaz. İşçi sınıfı dağınık bir şekilde, temel haklarını bile alamıyor. Hep birlikte hareket edip toplu üretimden gelen gücünü kullanmazsa da, ne hükümete ne de patronlara geri adım attırabilecek.
