Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2009 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 127 - 2 Ocak 2009 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Patronda numara çok!
Patron 6:30’da işyerine geliyor, kapının önünde nöbet tutuyor. Krizi bahane ederek baskıları arttırdı, küfür ve hakaret devam ediyor. Herkes hakkını aramaktan korkuyor. Aslında kriz patronu değil, hakkını aramaktan çekinir hale gelen, hakarete katlanan işçiyi vuruyor.
İşçi eksiği var, gelenler bir gün hızlı çalıştırılıyor, azarlanarak eve gönderiliyor. Yasaya göre belirli sayıda sakat işçi çalışması gerekiyor. İşbaşı yaptırılan sakatlar, bir ay çalıştırılıyor, aşağılanarak işten çıkarılıyor.
Şimdi de 6:45’de işe gelmemiz söylendi. Bazı işçiler, servis versin, gelelim diyor. Akşam, iş bitmeden çıkmayın deniyor, bazı işçiler fazla mesai ücreti versin, çıkmayalım diyorlar.
Sekiz yıllık deri işçisi Emine Aslan, sendikalı olunca işten atıldı. Tek başına grev yapıp 5 ay direndi ve sonunda açtığı davayı kazanarak işyerine geri dönme hakkını kazandı. Bunu örnek gösteriyorum. Hepimiz bir Emine Aslan olalım, patronlar bizi yıldıramaz. (Bir işçi)
