Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2009 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 127 - 2 Ocak 2009 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Belediye
Bürokratlarda laf çok, iş yok!
Seçim sürecine girdiğimiz şu günlerde belediye başkanı yeniden seçilebilmek için belediyenin bütün araç ve gerecini, ekonomik imkanlarını kendi çıkarları için kullanıyor.
İşçilerin servisi, belediyenin araçları olmasına rağmen ihaleye verildi ve gelen araçlar eski, taşımacılığa uygun değil. Soğuk kış günlerinde klima çalışmıyor. İşçiler sorumlulara, sendikacılara defalarca bu sorunu iletmelerine rağmen değişen bir şey olmadı.
Belediyenin kendi araçları, şoförleriyle birlikte seçim kampanyasının emrinde. Ramazan boyunca il içi ve dışı türbe gezisi yapıldı, şimdi de öğrenciler taşınıyor.
Toplusözleşme döneminde, ülkenin koşullarından dem vurup belediyenin kıt kaynaklarını işçiye veremeyeceğini söyleyen başkan, şimdi seçilmek için har vurup harman savuruyor. Bu harcamalar, belediyeyi borca sokacak, gelecek yönetim bu borç yüküyle ya hizmet vermeyecek ye de orada oturanlara borcu yükleyecek. Bu gidişe rağmen başkan, her akşam kanal kanal dolaşıp ne kadar hizmet yaptığını anlatıyor. Çıkarı olan basın da kendi bölgesinden çıkıp, Türkiye’yi kurtarması (batırması) gerektiğini yazıyor.
Bunlar yetmedi, Genel-İş bürokratları da bu seçim kampanyasında görev alıyor.
İşçilere toplantı çağrısı yapan sendikacılar, isteyen her işçinin katılabileceğini söylediler. Şube başkanı toplantıya, seçimin yaklaştığını ve işverenin ne kadar iyi olduğunu anlatarak başladı. Evinize, çocuğunuza ekmek götürmeniz, mevcut yönetimin yeniden seçilmesine bağlı, hepiniz seçim kampanyasına katılmalısınız dedi.
Bizler demokratik davranan, hizmet veren bir yönetimin gelmesinden yanayız. Ancak önemli olan işçinin işini korumasıdır. Sendikacılar da asıl olarak temsilcisi oldukları işçileri koruması gerekir. Oysa işyerinde sendikacıların altına imza attıkları sözleşme uygulanmadığı için, işçiler onlara güvenmiyor. Bu nedenle bir an önce sözleşmenin uygulanıp, güven ortamının oluşturulması, işyerinde bir örgütlenmenin yapılması gerekiyor.
Bunları dile getirmemize daha önce sinirlenen sendikacılar, bu kez yanlış yaptıklarını kabul edip işçilerden özür dilediler ve sorunları dikkate alacaklarını söylediler. Bir sonraki toplantı tarihi de belirlendi ama aradan geçen zamana rağmen, dile getirilen sorunların çözümüne ilişkin hiçbir değişiklik olmadı. (Bir işçi)
