Tek bir banka!
Banka sistemine bir düzenleme gereği kendini dayatıyor. Düne kadar buna şiddetle karşı olun yöneticiler bile artık bunu kabul ediyor. Mevcut düzensizliğe bir düzen getirmek için her şeyden önce mali sistemdeki rekabet sistemini ortadan kaldırmak gerekiyor. Ama devler kararlarında bu konuda hiçbir değişiklik getirmedi.
Bankacılıkta önemli sayılabilecek bazı değişiklikler oldu. Örneğin bazı finans kuruluşları battı ve rakipleri tarafından yutuldu. Her krizde olan bu durum farklı gurupların kendi aralarındaki savaşa son vermiyor.
Her gurup, kendi faaliyetlerini bildiği gibi yürütmeye devam ediyor. Bunda amacı her zaman aynı ve tek: Kendi hissedarlarının ve yağlı müşterilerinin kazançlarını arttırmak, mali pazardaki rakiplere göre daha büyük pay elde etmek.
Mali sistem, bölünmüş ve birbirlerine rakip özel kuruluşlarının ellerinde kaldığı müddetçe ne ahenkli bir şekilde çalışabilir ne de ekonominin toplumun çıkarları doğrultusunda işlemesi olanaklıdır.
Toplumun farklı temellerde çalışması için her şeyden önce özel sermayenin ekonomi üzerindeki hakimiyetine son vermek gerekiyor. Özcesi, özel sermaye guruplarının bu olanakları elerinden alınıp farklı mali guruplar tek bir çatı altında toplayıp tek bir banka oluşturulup bütün mali işlemler tek bir merkezden yürütülmeli. Böylece ekonomi mantıklı bir şekilde çalışacak, mali işlemler daha basit, daha şeffaf ve çok daha ucuza yürütülebilecek. Bu yolla bütün mali işlemler, sermaye dolaşımı, şirketlerin alış verişleri, pazarlıkları ve fiyatları hangi temellerde belirledikleri, yani ekonominin bütün faaliyetleri şeffaflaşabilecek ve tek bir muhasebe düzeni altında denetlenebilecek. Ekonomi böylece denetim altına alınabilir.
Eğer mevcut finans kuruluşları kamu kuruluşlarının idaresi altında olmazsa, tek banka olsa da durum fazla değişmez. Çünkü ekonomi yine bugünkü kadar özel sermayenin kârı için çalışır ve ekonomiyi bugünkü hale getirip bizi ezenlerin hakimiyetinde olmaya devam eder.
Denetim, başta tek banka sistemini yürütecek emekçiler olmak üzere, tamamen emekçilerin ellerinde olmalı. Emekçiler, işyerlerinin bütün kademelerinde varlar ve bu nedenle tüm olup bitenlerden, alınan kararlardan haberdarlar. Böylece kitlelerin aleyhine bir karar alındığında, her zaman kitleleri haberdar edebilirler. Buna ek olarak emekçi örgütleri ve tüketici dernekleri bu bankanın yapacağı seçenek ve alacağı kararlar hakkında aydınlatılma ve kitlelere iletme hakkına sahip olmalı. Bunun gerçekleşebilmesi için banka ve ticari sırlara son verilmeli.
Tabii ki böyle bir hedef çok iddialı. Hatta bazıları imkansız diyebilir. Ancak kitleler kendi kaderlerini tayin etmeye karar verirlerse bu olanaklı olur. (17.10.08)
