Seçim dönemi bir kez daha çözüm dönemi
Yaklaşan seçim nedeniyle “açılım” ve “çözüm” mevsimi geri geldi. Bir tarafta, hak isteyen, haksızlığa karşı çıkan kitleler, polis şiddetiyle karşılaşır, talepleri aşağılanırken öbür tarafta hükumet ve sözde temsilcileri çözüm pazarlığı yapıyor.
Yeni yeni komisyonlar, toplantılar, raporlar, görüşmeler, yasalarda yamalar, dönüşümler ama ortada bir sonuç yok!
Kobane eylemleri sırasında geçtiğimiz ay, 50’den fazla insan öldü, onlarca yaralı var ve 386 kişi tutuklandı. Şimdi, kitlelerin acıları üzerinde çözüm için görüşmeler yapılacak.
Suriye’de yaşanan IŞİD vahşeti, Suriye ve Irak Kürt grupları arasında bir yakınlaşmaya yol açtı. Bu Türk devletinin en istemediği durumdu. Peşmerge’nin hamiliğe soyunan Türk devleti, Suriye’deki PYD’yi terörist kabul ediyordu. Kürt kitlelerin mücadelesi sonucunda Türk devleti, çark etmek zorunda kaldığı gibi Kobane’ye yardımda aracı olmak zorunda kaldı.
Devletin ve hükumetin esas sorunu, Suriye’nin de ötesinde Irak Kürt yönetiminin petrol gelirinden bir pay alabilmek. Bu nedenle Kürtler arasında anlaşma olduğu anda geri adım atmaya mecburdu zaten. Yöneticiler, kendilerinin belirleyici olmadıkları durumlarda bile kışkırtıcı ve boş konuşmaktan geri durmuyor!
Kürtlerin yakınlaşması, Türk yöneticileri için, Kürt sorunun çözümü konusunda yeni bir sıkışıklığa neden oldu. Irak Kürt yönetimi, merkezi Irak hükumetiyle Kürt petrolünün Türkiye üzerinden satışı konusunda anlaşmaya vardı. Kürt yönetiminin %15 olan payını %17’ye çıkaran ABD, Türk siyasetçilerin bir türlü beceremediği anlaşmayı halletti. Elbette açıklanmayan koşulları bilemiyoruz ancak, bizim yöneticilerin sadece konuşup hiçbir sorunu çözemediklerini görmek için buna gerek de yok.
Bu anlaşma, petrole ve gelire çok ihtiyaç duyan Türk burjuvazisine ve hükumetine hayat öpücüğü olacak. Ancak karşılığında, Kürt sorunun çözümünün hızlanması gerektiği açık.
Tüm bu ve diğer gelişmeler sonucunda, Türk devleti ve hükumet, çözüm için gerekli düzenleme ve değişiklikleri yapmaya fazla istekli olmasa da yapmaya mecbur kaldığını yeterince anlatıyor.
Elbette politikacılar, üstelik seçim de yaklaşırken, zorunda kaldıklarını değil, “gönüllü ve bilerek” yaptıklarını söylüyorlar.
Bir süredir, azalan görüşmeler, son haftalarda yeniden hızlandı. Ancak çelişkili açıklamalar yapılıyor. DTP yetkilileri, süreci anlatan bir taslak üzerinde uzlaşıldığını söylerken, AKP yetkilileri böyle bir uzlaşı olmadığını söyledi. Yine AKP tarafı bin sayfalık bir hazırlıktan bahsederken DTP dört maddelik bir yol haritasından söz etti.
Kameralar önünde hiçbir şey anlatmayan boş laflardan ve temenni dolu sözlerden başka ortak açıklama yapılmadı. Tarafların uzlaştığı bir düzenleme ya da düzenleme planından bahsedilmedi.
Son olarak, düşme ihtimali ortaya çıkan seçim barajının düşmesine ilişkin görüşler de zıt. Buna rağmen çözümün yakın olduğu havası veriliyor.
Kürt kitleler haklı talepleri için düzenin politikacılarına değil, kendi güçlerine güvenmeli. Politikacıların ya da burjuvazinin değil, Kürt kitlelerin yararına olacak çözüm, kitlelerin ortak mücadelesiyle sağlanabilir. (04.11.2014)
