Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2014 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 187 - 3 Ocak 2014 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > İletişim
İletişim
Yaptığımız iş nedeni ile çalışanların büyük çoğunluğu, ikili ekipler olarak yaz-kış sahada çalışıyorlar. Neredeyse hepsinde araç olsa da yaya çalışan ekipler de var. Çalıştığımız arazi ise İstanbul’un en engebeli bölgelerinden biri. Bu da en iyi şartlarda bile ayda bir trafik kazalarına neden oluyor.
Aralık ayının ortalarına doğru kar haberleri gelmeye başladı. Tüm televizyon, gazete ve radyolarda haberler yoğun kar yağışını anons edip durdu. Beklenen yoğun kar iki gün gecikmeli de olsa geldi ve İstanbul her zamanki gibi tıkanıp kaldı.
Durum böyle iken, sahada çalışan on yedi aracın da kar şartlarına hazırlığı yoktu. Zaten iş güvenliği namına olması gerekenler (baret, tırmanma kemeri, demir uçlu ayakkabı vs.) hiçbir araçta yokken, arabalarda kar lastiği ve zincir de bulunmuyordu. Hatta bazı araçlarda fren balataları bitmiş ve bazılarında da motor arızaları uzun süredir mevcuttu. Araçlar park yerinden bile zor çıkabiliyorlardı.
Tüm haberlere rağmen firma hiçbir önlem almamış yine de “elinizden geldiğince arızalara bakın, biz de ucuz bir lastikçi bulalım” deniyordu. Ekiplerden bir kısmı bunu reddetti, bir kısmı ise elinden geldiğince iş yapmaya çalıştı. Gelen ilk kaza haberi durumu anlatmaya yetti. Bulunan “uygun” bir serviste kar lastiği taktırılmaya başlandı. Lastik takılan araçlar hemen çalışmaya başladı.
Tüm bunlar olurken ekiplerin çoğu öğleye kadar santral binasında kaldı doğal olarak. Lastik sorunu hallolunca ekipler iş başı yaptı. Fakat öğle paydosunda “zaten iki saat geç başladınız, öğle arasında da çalışın” dendi. Sanki araçların durumundan bizler sorumluymuşuz gibi. Bu çalışmanın karşılığında mesai ücreti ise ödenmedi. Birkaç kişi duruma tepki gösterse de genel olarak çalışıldı.
Geçen yıllarda iş güvenliği sağlanmadığı için telefon direğine tırmandığı sırada, elektrik çarpan ve tırmanma kemeri olmadığı için düşerek ölen işçi arkadaşımıza rağmen, hala iş güvenliğimiz sağlanmıyor. Yaşanan olayda sorumlu şantiye şefi, ölen işçinin aracında tüm malzemelerin olduğunu, olayın işçinin tedbirsizliğinden kaynaklandığını söylese de şu anda çalışan hiçbir ekipte bu malzemelerin olmaması, bunun yalandan ibaret olduğunu kanıtlıyor.
Bütün bu yaşananlardan sonra, iş güvenliğini denetleme amacı ile gelen yetkililer öncelikle şantiye şefine gidip, bir süre çay içip sohbet ediyor. Bu sırada el altından tüm tedbirler alınarak iş güvenliğinden tam not alınıyor. (Bir işçi)
