İşçi sınıfına saldırılar devam ediyor
Gün geçmiyor ki bir işyerinde daha işçilerin haklarının, ücretlerinin gasp edildiği haberi duyulmasın. Bunun en yakın örneği üretimi durdurma kararı alan ve bin 200 işçisini çıkaran Şeker Piliç.
Şeker Piliç yönetim kurulu başkanı, iflasın sebebi olarak artan KDV’leri ve domuz gribi başta olmak üzere tavuk etiyle ilgili çıkan olumsuz reklamların etkili olduğunu ancak her türlü zorluğa rağmen Şeker Piliç’in tüm borçlarını kısa süre önce ödediğini hiçbir kuruma borcu olmadığını söyleyerek ticari sicilini kurtarmış oldu! Peki ya işçilere olan borç?
Şeker Piliç’in işçilerine tazminatlar dışında ücret ve ikramiye olarak 1 buçuk milyona yakın borcu var. Fabrika önünde toplanıp eylem yapan işçiler, yönetimin kendilerini kandırmaya çalıştığını ve tazminatlarını, yaklaşık dört aydır çalışmalarına rağmen ücretlerini, mesai paralarını, ikramiyelerini alamadıklarını söylediler. Başkana işçilerin eylemi hatırlatıldığında zor durumda olduklarını, şirketin maddi değerleri üzerinde haciz kararı olduğunu kısa sürede işçilerin paralarını da ödeyecekleri söyleyerek kıvırdı.
BEDAŞ işçileri de benzer sorunlarla karşı karşıya. Özelleştirilen BEDAŞ işçileri 26 Mart’ta eylem yaptı. Enerji-Sen’in çağrısı ile toplanan 300 BEDAŞ işçisi, haklarını savunacaklarını belirttiler. Çünkü işçiler, bakanın taşeron işçileri ile düzenleme yapılacağı açıklamasının pek de iyiye işaret olmadığını biliyorlar.
Çalışma Bakanı Faruk Çelik eyleme ilişkin olarak “işçiler boşu boşuna kaygılanıyor. Onların haklarını koruyan bir yasa çıkartacağız” dedi.
BEDAŞ işçileri kaygılanmakta sonuna kadar haklı. Bunun en belirgin örneği Türk Telekom. Yıllar önce özelleştirilen Türk Telekom’da da benzer süreç yaşanmış özeleştirme sonrasında Türk Telekom’da “personel yapılandırması” gibi süslü lafların ardında bir hafta içinde 50 bin işçi işten çıkartılmıştı. Bu sayı şimdi git gide daha aşağılara çekilmeye çalışılıyor. O zaman da işten çıkarmaların olmayacağı bakan ağızlarından defalarca tekrarlanmıştı ama şimdi gelinen nokta ortada.
Özelleştirmeye karşı mücadele eden bir başka işyeri de PTT. AKP’nin Posta Hizmetleri Kanun Tasarısı’nı Meclis’e sunması üzerine PTT’de örgütlü sendika ve meslek odaları basın açıklaması yaptı. Tasarı eğer yasalaşırsa -ki hiçbir muhalefet partisinin gündeminde reddetmek yok- PTT çalışanları güvencesiz konuma düşecek.
Tüm bu işçi çıkarmalar olurken, güvencesiz, taşeron çalışma yaygınlaşırken hükümetten işçi yararına bir şey yapmasını beklemek boşuna. AKP hükümeti bunu yapmayacağını, işçi düşmanı olduğunu zaten on yıldan fazla bir süredir patronlar yararına çıkardığı yasalarla gösterdi. Patronlar, AKP hükümetine “sipariş” niteliğinde yasalar yaptırıyorlar. Ancak çoğu zaman kendi koydukları yasalara da uymuyor. İşçiler her türlü baskıya rağmen kazandıkları mücadelelerden sonra bile yasalar çoğu zaman uygulanmıyor.
Bunun bir çok örneği var: Havayollarında işten çıkarılanlar, işe geri dönüş davasını kazandıkları halde, yönetim ek tazminat verip işe geri almıyor. Bir grup BEDAŞ işçisi de işe iade için yönetimle anlaşma yaptı ama bu kez taşeronları değiştirildiği için durumlarında değişiklik olmadı. Benzer şekilde farklı hastanelerde taşeronlarda çalışan on binlerce sağlık işçisi, sendika üzerinden ana işverene bağlı olduklarına dair mahkeme kararı çıkarttılar ama hiçbir hastane bu kararı uygulamıyor.
Yasaları uygulamayan yöneticiler, hiçbir sorun yaşamayor, koltuklarını koruyorlar hatta havayolları örneğinde olduğu gibi sırtları sıvazlanıyor.
Görüldüğü gibi sermaye sınıfı kendi çıkarları için işçilerin örgütsüzlüğünden faydalanarak tüm gücüyle işçilere saldırıyor. İşçi sınıfının işyeri ölçeğinde yaptığı mücadelelerin önemi büyük ancak tek başına yeterli değil. Yasaları uygulamanın da hükümeti ve patronları geriletmenin de tek yolu işçi sınıfının sınıf olarak topyekun örgütlenmesinden geçiyor. (30.03.2013)
