Devam eden baskıya rağmen muhalefet teslim olmuyor
Suriye’de baskı güçleri her gün, Esat karşıtı gösterilerde yeni kurbanlara yol açıyor. Muhalifler birçok şehirde örgütlenmeye devam ediyor.
Birleşmiş Milletlerin en üst düzey insan hakları yöneticisi, hükümet güçlerinin ve rejimin hizmetindeki paralı güçlerin, kitlesel gösterilerin başladığı marttan bu yana 5 binden fazla ölüme sebep olduğunu yazdı. Öldürülenler arasında 300’den fazla çocuk ve henüz ergenlik çağındaki gençler de var. Bununla birlikte 14 bin insan tutuklandı ve tutuklular sıklıkla dövüldü, işkenceye maruz kaldı. 12 bin insan da ülkeden kaçtı.
Beşar Esat rejimi artık Fransız hükümetinin gözünden düştü. Halbuki Esat, 2007’den bu yana, üç kez Paris’te Sarkozi’nin misafiri oldu ve hatta bir defasında 14 Temmuz 2008’de ulusal bayram gösterilerine Sarkozy’nin yanında katıldı. Fransa cumhurbaşkanı da aynı yılın Eylül’ünde, Şam’a iade ziyaretinde bulundu. Esat, Aralık 2010’da bir kez daha Paris’e davet edildi…
Sarkozy, Fransa’nın Suriye’de sömürgeci güç olduğu sömürgecilik zamanını hatırlatır bir biçimde Akdeniz Birliği oluşturmak için Esat’tan yardım alıyordu. O zamanlar Esat rejimi, diğer büyük güçlerin gözünde de Ortadoğu’daki istikrarın garantisi olarak görülüyordu. Hatta Suriye, İsrail-Arap ilişkilerinde Fransız diplomasisinin bir piyonu görevini görüyordu. Fransa ile Suriye arasında büyük projeler oluşturuldu: Bir metro hattı, Halep-Şam arasında bir demiryolu hattı, Şam’daki havaalanının yenilenmesi, birkaç düzine uçak ve en çok da Total’in çıkarlarını ilgilendiren iki petrol kuyusu…
Rejimin muhalifleri, çatışmaların çıktığı aylardan sonra da zayıflamadı. Hatta bazı bölgelerde, asker kaçaklarının katılımı ile daha da güçlendi. Esat’ın demokratikleşme izlenimi vermek için belediye seçimi düzenlemeye girişmesine rağmen muhalifler genel grevden, oturma eylemlerinden, gösterilerden ve esnafın dükkan kapatmasından söz ediyor. Şiddetli baskıya rağmen Suriyeli kitlelerin kararlılığı ve azmi Esat’ı devirebilir. Ancak Suriyeli kitleler, sahte dostlarına ama özellikle de Fransız hükümetine güvenmemelidir. LO (16.12.2011)
