“Öfkeliyiz” diyenler alanı terk etmedi
Haziran ayı sonu İspanya’da yaz tatilinin başlangıcı olmasına rağmen “Öfkeliler” diye isimlendirilen hareket taraftarları eylemlerini devam ettirmekte kararlı. Mahalle toplantıları ve eylemler devam ediyor, üstelik de bazı başka eylem hazırlıkları var. Örneğin Barselona’nın kuzeyindeki mahalle grupları, Katalonya bölgesinin en büyük hastanesi olan Vall Hebron’da, hastane bütçesi ve kamudaki genel bütçe kısıtlama karalarını protesto etmek için büyük bir yürüyüş hazırlığı içerisindeler.
Bazı bölgelerde, kredi borçlarını ödeyemeyecek duruma düştükleri için evlerinden atılma tehdidiyle karşı karşıya olanları desteklemek için hareketlilik var. Örneğin Malaga bölgesinde bu doğrultuda alınan bazı kararlar ertelendi bazıları ise eylül ayına bırakıldı. Ama eylemciler, eylülde buralara yine geleceklerini belirttiler.
Gelecek martta genel seçimler var ve bu nedenle Sosyalist Partili başbakan Zapatero ile sağcı Halk Partisi temsilcisi Rajoy arasında “ülkenin durumunu” değerlendirmek amacıyla bir tartışma programı hazırlıkları var. Öfkeliler bu tartışmaya alternatif olacak bir tartışmayı 29 ve 30 Haziran günlerinde Güneş Meydanı’da tertipleyip ülkenin gerçek durumunu tartışıp, büyük bir olasılıkla adaletsiz seçim düzenini, siyasetçilerin yolsuzluklarını ve kitlelerin maruz kaldıkları feci durumu değerlendirecekler.
Farklı kentlerden hareket edip temmuz ayında Madrid’te birleşerek yürüyüşler tertipleniyor. Hatta bazıları, Barselona ve Kadiks’te olduğu gibi şimdiden yola çıktı. Yürüyüş süresince bazı yerlerde mitingler yapılıp, en sonunda bütün yürüyüş kollarının Temmuz ayında Madrid’e vardığında merkezi büyük bir yürüyüş tertiplenecek.
Bütün eylemler internet ve mahalle komiteleri tarafından tertipleniyor. Komiteler ve farklı mahalle komitelerini merkezileştiren oluşumlar ortaya çıkıyor. Komitelerde “harekete daha çok resmiyet kazandırmak” gereklidir gibi tartışmalar da oluyor.
Bu hareketin başını çekenler genellikle siyaset yapılmasına karşı çıkıp partilere karşı tavır koyuyor. Bu kişilerin çoğunluğu ATTAC çevrelerinden gelip, “hemen demokrasi” diye bir çizgi savunuyorlar. Onlara göre “demokrasi” ancak daha adaletli bir seçim sistemi tarafından elde edilebilinir. Böylece daha adaletli bir temsil sistemi uygulanıp şiddet kullanılmadan sosyal adalet uygulanacakmış.
Ancak bu “sosyal adalet” isteği çok muğlak olarak kalıyor. Örneğin işsizliği karşı mücadele, ücretlerin yetersiz olması gibi durumlar “Öfkelilerin” temel sorunlarını oluşturmuyor. Halbuki artık İspanya’da neredeyse her gün bir fabrikanın kapanacağı haberi geliyor. Örneğin 24 Haziran Cuma günü Barselona’da Alstom, Kadiks’te Visteon fabrikalarının kapanacağı haberi geldi. Emekçilerin yaşamı her geçen gün daha da kötüye gidiyor. İşten çıkarmaların yasaklanması, mevcut işin hiçbir ücret kaybı olmadan tüm emekçiler arasında paylaşılması gibi istekler hem İspanya’da hem de diğer ülkelerde can alıcı istekler arasında. Emekçiler krizin bedeli ödemek istemiyorlarsa bu isteklere sahip çıkmalı. LO (01.07.2011)
