Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2011 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 155 - 6 Mayıs 2011 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Belediye
İşçinin moralini bozan karşı mücadeleye devam
Şube kongresinin üzerinden iki ay geçtikten sonra yönetim ancak oluşturuldu. Seçilen şube sekreterine Genel-İş yönetimi görev vermek istemedi. Sözde aynı siyasi görüşü paylaşmalarına rağmen. Çünkü işveren ile sendika başkanı arasındaki ilişkiden işçiler rahatsız. Yani yeri geldiğinde işçinin çıkarını değil sendikanın çıkarını öne alıyorlar.
1 Mayıs işçilerin birlik, mücadele ve dayanışma günü. Ancak sendikacılar, sadece iki gün öncesinden açıklama yapmakla yetindiler, gerekli çalışmayı yapmadılar.
Televizyon ve gazete beyanatlarına baktığımızda çok hazırlık yaptıklarını ve bir milyon işçiyi Taksim’e getireceklerini söylüyorlar. İşyerinde ne 1 Mayıs’ın tarihi ne hak arama günü olduğu ne de işçilerin birlikte hangi talepleri haykıracağı anlatıldı. Bu yapılsaydı hem işçiler hem de sendikalar için daha iyi olur, işçiler örgütlü olmanın bilinciyle moral ve güven kazanırdı.
Sendikacılar, işyerinde hangi sorunun işçilerin birliğiyle çözülebileceğini açıkça anlatsalar: Örneğin eldiven, servis, fazla çalışma, yemek sorunları gibi basit sorunlar rahatlıkla çözülürdü.
Ama ne ilgilenen var ne de işvereni rahatsız etmek isteyen. Halbuki sadece sözleşmeye uyulsa bir çok sorun ortadan kalkar. Sendikacılar, yasaları uygulatmayı dayatsalar bile bir çok sorun kalkar.
İşveren kendi yasal haklarını tereddütsüz kullanıyor. Üstelik sözleşmede olmayanları yaptırmak istediği zaman da kullanıyor. Sendika bürokratları sesini çıkarmıyor. İşçiler bunları görüyor ve moralleri bozuluyor. Tüm olumsuzluklara rağmen işçiler, yeri geldiğinde mücadele ederek bir çok hak kazandıklarının çok örneğini yaşadılar. (28.04.11)
