Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2009 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 133 - 3 Temmuz 2009 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Gıda
Kriz bahane, kâr şahane
Patronlar çok özgür. Yasalar, anayasa, yönetmelikler, her şey onlardan yana. AKP’ye karşı olan patronlar şimdi AKP’yi daha çok seviyor. Bunun sebebi ise patronlardan yana olması onları koruyan bir iktidar olmasıdır. Patronlar krizi kullanarak kârlarına kâr kattılar. Asgari ücretin altında, sigortasız ve günde on iki saat işçinin emek gücünden yararlanıyorlar. Baskı, tehdit ve sindirme, fırsatçılık aldı başını gitti.
Temizlik yapan bir kadın işçiye kızan patron, azarlayarak etrafı kokutmamasını, temiz çalışmasını söyledi. Kadın işçi de koku almadığını söyleyerek patrona cevap verdi. Hemen o gün paydosta bu kadın işçiye çıkış evrakları imzalatıldı.
Ertesi gün patron, on beş senelik fedakar işçisine, sabah saat yedide, işbaşı yapar yapmaz en ufak bir meseleden dolayı küfür etti. Krize giren işçi bağırarak patronun üstüne yürüdü. İşçiler araya girip arkadaşı tutup, dışarı çıkardılar. Bu olaydan sonra herkes suskunlaştı, olayı bile konuşmadılar.
Küfür haksızlıktır. Eğer patronun işine gelmiyorsa işçiyi çıkarır ama küfür etmeye hakkı yok.
Krizden en çok kâr eden, gözünü para bürümüş patron iyice kudurdu. İşyerinde ceket omzunda, silah belinde dolaşıyor. Biz işçi sınıfı olarak örgütlenmeliyiz. Tek başımıza değil, topluca mücadele etmeliyiz ve topluca susturmalıyız bu gözü doymazları. (Bir işçi)
