Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2022 > Sınıf Mücadelesi Sayı: 286 - 6 Aralık 2022 > Güncel... Güncel... Güncel...
Çok fazla dünyalı değil çok fazla kapitalizm var
Şu anda gezegende 8 milyardan fazla insan var ve geçen her saniye iki insanın daha doğduğundan, sayı sürekli artıyor.
Rakamlar Birleşmiş Milletler tarafından sağlanmaktadır. Demograflar ve istatistikçiler tarafından, diğer şeylerin yanı sıra, 1950’den beri gerçekleştirilen ulusal nüfus sayımlarına dayanarak yapılan hesaplamalardan geliyor. Ekim 1999’da bu hesapta altı milyar dünyalı duyuruldu. Kasım 2022’deki sekiz milyardan sonra, projeksiyonlar 2050 yılına kadar on milyarlık nüfusu duyurdu. Yorumcular endişeli. Gezegen direnecek mi? Yeterli yiyecek olacak mı? Yeterince su olacak mı? Karbondioksit emisyonu ve bunlarla birlikte sıcaklık daha da artmayacak mı?
Sanki kıtlık, kuraklık, küresel ısınma ve bugün insanlığı vuran tüm felaketler esasen insan sayısına bağlıymış gibi. Sanki birkaç milyar daha fazla veya daha az kadın ve erkek, servetin daha adil bir şekilde dağıtılmasına izin verebilir ve bazılarını yaşayabilmek umuduyla hayatlarını tehlikeye atarak denizleri geçmeye iten bu sefaletin ortadan kalkmasını garanti edebilirmiş gibi.
Söz konusu olan insan sayısı değil, servetin en büyük payını elinde tutanlara sermayeyi ayırarak gezegene ve tüm nüfusuna hakim olan sosyal sistem, kapitalizmdir.
Kıtlıkları yaratan ekonomik sistemdir. Örneğin tahıl, nüfusu beslemek için üretilmiyor, fiyatları yükseltmek ve maksimum kâr elde etmek için satılıyor, hatta depolanıyor.
Aynısı nüfusun sağlığı için de geçerli. İlaç endüstrisi, dedikleri gibi, sadece onları "piyasaya sürmek" için ilaç üretiyor. Onları satın alamayanlar için çok kötü; amaç tedavi etmek değil, satmak için üretmektir. Aynısı, yıllardır azaltmanın zorunlu olduğunu bildiğimiz, ancak bunlardan sorumlu sanayi şirketlerinin bir kâr kaynağını terk etmek istemediği için devam eden karbondioksit emisyonları için de geçerli.
Aslında aynısı, nüfusun çoğunluğu için hayatı bu kadar zorlaştıran tüm yönler için de geçerlidir.
Her gün mide bulantısı noktasına kadar okuyabileceğimizin veya duyabileceğimizin aksine, her bireyi çevreciliğe uyarlanmış bir yaşam tarzı benimsemeye ikna etme meselesi değildir. Sorun bireysel değil. Tıpkı duşta işemek, su tasarrufu yaparak gezegeni kurtarmanın çözümü olmayacağı gibi, dünyadaki açlık veya küresel ısınma sorununu çözmek bireysel tercihlere değil, toplumsal davranışlara bağlıdır. Dünya yoksulluğuna ve çevrenin kapitalizm tarafından yok edilmesine son vermek, nüfusun kendisi tarafından yönetilen ve kontrol edilen bir toplumun kurulması, ekonominin herkesin ve gezegenin ihtiyaçlarına göre planlanması anlamına gelir.
Dünyada çok fazla insan yok. Sermayeye sahip olanlara, bazen en temel geçim araçlarından yoksun bırakılanların ürettiği servetin kendisine en büyük payını ayıran bu sosyal düzenin varlığı sorunu fazlasıyla var.
