CHP’nin türban siyaseti özgürlüğe değil dincilere yaradı
CHP’nin türban hamlesine karşı AKP’nin anayasa değişikliği adımı, gerici fikirlerin rahatça konuşulmasına, türban veya aile bahanesiyle kadınların üzerindeki baskının normalleştirilmesine hizmet etti. Dinci çevreler, aile tehlikede derken, kadını en çok kısıtlayan ve denetleyen bu kurumu övüyor. Dinci ailelerde gençler, özellikle kadınlar, dine inanmadıkları halde numara yapıyor, inançlı görünmek istemeyenler, büyük zorluk yaşıyor.
Gençlerin yaşadığı aile baskısı, sadece dini sebeplerden değil. Dindar çevreler, “biz ve bizden olmayanlar” siyaseti izliyor. Bizden olmanın göstergesi, namaz olduğu kadar türban da. Tarikat ilişkileri sosyal çevre ve iş ilişkileriyle iç içe geçiyor. Hatta bu sayede yürüyor. Bir gencin namazı bırakması ya da başını açması, ailesinin işini, gelirini kaybetmesi, sosyal çevresinin yok olması demek. İşte dinciler, ailelere bunu hatırlatıyor, gençler ailelerinden baskı görüyor.
AKP aynısını siyasi olarak yapıyor. Yasalarla, kurumlarla, uygulamalarla ortamı hazırlıyor, sonuçta yaptığının karşılığını siyasi destek, oy olarak istiyor.
CHP bu gerici siyaseti, uygulamaları, teşhir edeceğine, oy bulma kaygısıyla çanak tuttu. Sonuçta türban, aile ve din, iktidar ve gerici tarafından övüldü ve gençler, dini gerici baskıya direnenler, direnmeyi düşünenler, hiç destek bulamadı.
CHP, tüm gericiliğin, sorunların kaynağı olan işsizliğe, yoksulluğa, her türlü eşitsizliğe karşı bir siyaset öneremediği için böyle konuları öne çıkarıyor. Kadınlara, gençlere, “kendi ayaklarınız üzerinde durmanızı sağlayacak ücreti ve hakları olan bir düzen kurmak için şu kararları alacağız, kimseye bağımlı olmayacağınız için istediğiniz gibi kararlarınızı kendiniz alırsınız” diyemiyor. (02.11.22)
