Kriz zemininde ölümcül patlama
Beyrut limanından bir yıldan biraz daha uzun bir süre sonra, Lübnan’ın yoksul kuzeyindeki Akkar’da yeni bir ölümcül patlama meydana geldi.
Söz konusu olan, diğer dramatik kıtlıkların yanı sıra nüfusu ciddi şekilde etkileyen yakıt arzı krizidir.
15 ağustos gecesi, ordu tarafından korunan bir tanker patladı, semt sakinler yakıt almaya çalışırken 28 kişi öldü; 80 kişi yaralandı. Birkaç gün önce Merkez Bankası Başkanı tarafından yakıt sübvansiyonlarının durdurulmasına ilişkin duyuru, otomobil tanklarını doldurmanın ve özellikle jeneratörleri çalıştırmanın hayati önem taşıdığı kişilerin acısını artırdı. Duyuru yapıldığı anda, benzin istasyonları gerçekten kapandı ve bazı mal sahipleri fiyat yükselterek, vurgun yaptı.
Enerji santralleri, yakıt yetersizliğinden dolayı daha az ve daha düzensiz çalıştığından şehirlerde, genellikle gece aydınlatması olmuyor. Sık sık yaşanan kesintiler günde 20 saate kadar sürebiliyor. Sıcaklıkla başa çıkmak, özellikle yiyecekleri korumak neredeyse imkansız hale geldi. Klimalar çalışmadığı için yüksek sıcaklar karşısında yaşlılar büyük risk altında. Hastaneler elektriksiz ve Beyrut Devlet Hastanesi sadece iki jeneratör çalıştırabiliyor. Bakıcılar, hastaları elleriyle havalandırmaya çalışıyor. Şehrin en büyük özel hastanesi, elektrik yetersizliği nedeniyle operasyonlarını durdurmak zorunda kaldığını açıkladı.
Yakıt ve elektrik eksikliğine ek olarak, 2019’dan bu yana dolar karşısında değerinin %90’ını kaybeden Lübnan lirasının dolaşımının durması nedeniyle ithal ürünlerde genel bir eksiklik var. Erişilemez hale gelen sıradan ilaçları almak, hem hastanede hem de eczanelerde her durumda çok zor. Temel gıda ürünlerinin fiyatı, birkaç ay içinde beş veya altı kat arttı. Diplomalı birçok genç, çözüm olarak sadece göçü görüyor.
Kriz, yaygın enflasyon ve kitlesel işsizlik o kadar kötüleşti ki, BM’ye göre, küçük ülke nüfusunun neredeyse %80’i resmi yoksulluk sınırının altında. Üç ana mezhebin büyük aileleri arasında iktidarı paylaşan burjuva sınıfından, krizle birlikte daha da yaygınlaşan yolsuzluk kurbanı olan kitleler tarafından giderek daha fazla nefret ediliyor. Siyasi kriz rejimi aylarca sarstı ve Saad Hariri, potansiyel bağışçıların ve büyük çaplı yardım yetkilerinin dayattığı bir madde olan hükümet kurma sorumluluğundan, son anda vazgeçti.
Akkar’daki patlamadan bu yana, 17 ekim hareketinden gençler de dahil kalabalık kitleler, bölgedeki geçici Başbakan ve milletvekillerine yeni protestolarla meydan okudular. Kitlelerin, “dokunulmazlığın kaldırılması” talebi, çığlıkları duyuldu. Gerçekten de, bir protestocu şöyle diyordu: "Protestocular, politikacıların evlerine saldırırlarsa, bunun nedeni tüm mallarının yolsuzluk ve torpil yoluyla halkın parasından çalındığını bilmeleridir."
Ekonomik krizin tetiklemesiyle sefalet içine sürüklenmiş işçi sınıfının isyan hakkı vardır. Ancak hükümetlerin ötesinde ve savundukları kapitalist sisteme de saldırmak zorundalar. (LO 18.08.21)
