Sağlık krizi ve işçilerin öfkesi
Başbakan Modi’nin koronavirüse yönelik politikası muazzam bir sosyal kargaşaya yol açmaya devam ederken eyalet başkanlarının son toplantısında şunları söyledi: “Bu krizi fırsata dönüştürebiliriz.” Onun hükümeti iş hukukundaki hakları ortadan kaldırma işlevini üstlendi. Ekonomileri yeniden canlanan 5 eyalet çalışma saatlerini günde 8’den 12’ye çıkardı. Gujarat Ticaret Odası, sendika kurma yasağı istedi. Uttar Pradesh’in hükümeti daha şimdiden İş Kanunu’nun 38 maddesinden 35’ini üç yıl süresince askıya aldı.
Kırsal bölgelerden gelen ve virüs nedeniyle evden çıkmama uygulamasıyla köylerinden yüzlerce kilometre uzakta mahsur kalan 100 milyondan fazla emekçinin çoğu iki ya da üç aydır maaş bile alamadı. Çoğu, çok uzun mesafeler yürümeyi göze almak da dahil, evlerine dönmeye çalıştı. Bazıları, karayolları üzerinde polisin tacizinden kaçınmak için demiryolları boyunca yürümeyi seçti. Geçen hafta boyunca, 16 tanesi demiryollarında dinlenirken bir yük treni tarafından öldürüldü. Üstelik 1 milyon 400 bin göçmen, zorla geçici “kurtarma kamplarına” kapatıldı.
Geçtiğimiz ay boyunca, evde kalma zorunluluğuna rağmen, ülkenin batısındaki özellikle Surat ve Bombay’da protesto gösterileri patlak verdi. Modi, tansiyonu düşürmek için emekçilere evlerine dönmelerine izin vereceğini ve 3 Mayıs’tan itibaren evde kalma uygulamasının hafiflemesi ve kontrolün rahatlamasıyla “işçi trenleri” sağlayacağını açıkladı. Elbette çok az tren var ve üstelik kapitalist sınıf el emeği yokluğundan çok korkuyor. Hint Endüstri Konfederasyonu, yasayla işe geri dönmenin emredilmesini bile talep etti!
Birçok sanayi bölgesinde, 2 ile 4 Mayıs tarihleri arasında sokaklarda bu politikalara karşı işçilerin öfkesi patlak verdi. Hareketlilik, protesto gösterileri Modi’nin Eyaleti Gujarat’da en kararlı biçimde yürütüldü. Binlerce işçi, Surat’ta evlerine götürülmeyi ve çalışmaya zorlanmamayı istemek için toplandı. Pencereleri kırdılar ve yapım halinde olan yeni Elmas Borsası Binası’nın önündeki arabaları devirdiler. İnşaat işçileri, devletin geri dönüşleri düzenlemesini istedikleri zaman 2 Mayıs’ta Chennai’de (Madras) daha küçük çapta bir dizi protesto gösterisi yapıldı. Rajasthan’daki bir çimento fabrikasının 2.500 işçisi aynı taleplerle polislere taş attılar ve fabrikaya saldırdılar. Protesto gösterileri Bangalore, Hyderabad, Madhya Pradesh, Delhi ve Jammu gibi diğer şehirlerde de gerçekleşti.
Kapitalist sınıf saldırılarında acımasızdı. Ancak çok sayıda işçi, sokakta karşı saldırıda bulundu ve misilleme yaptı. Eğer işçilere Modi hükümetinin politikasından herhangi bir yanılsama kaldıysa bile bunlar hızla yok oluyor. Worker’s Fight (19.05.2020)
