Salgında sağlık işçilerinin durumu
Salgının ilk günlerinden beri sağlık emekçileri, gıda ve kargo sektöründeki işçilerle birlikte hastalığa en çok maruz kalanlardı; “evde kalamadılar.” Aileleriyle, görüşemediler; istifa etmeleri yasaklandı. Devlet tarafından sağlanan yeterli ekipman olmamasına rağmen kendi maskelerini, siperliklerini, koruyucu tulumlarını bazen elde yaparak bazen de kendi ceplerinden alarak çalıştılar. Yaşları, sağlık durumları göz ardı edildi. 65 yaş üstü anestezi uzmanı doktorlar, yoğun bakımlardan çalıştı. Üstelik 65 yaş üstü insanlarda hastalığın daha ölümcül olduğu bilinmesine rağmen. Ölen hemşireler, teknikerler, hasta bakıcılar, laborantlar, doktorlar oldu.
Sağlık emekçileri ellerinden geleni yapıyor ancak bozuk düzende sağlam çark bulunmaz. Özel hastaneler salgın hastanesi ilan edildikten sonra, sağlık emekçilerinin bir kısmı görevlendirmelerle özel hastanelere gönderildi. Bu dönemde özel hastanelerin pahalı ameliyat, pahalı muayene ücreti alamayacakları biliniyordu. Kârları düşmesin diye salgın hastanesi yapıldı ve koronavirüslü hastaların bakımını üstlenerek SGK’dan ödeme aldılar.
Salgın için alınacak önlemler basitti; bulaşma hızını yavaşlatmak. Bu sayede ülkedeki yoğun bakım yatakları ve acil servis hizmetlerinin ihtiyacı olan hastalara yetmesi sağlanacaktı. Sağlık sektörü, bir kaç yıl önce özel sektöre açılıp büyük kâr getiren bir işkoluna dönüştüğü için ihtiyaç duyulan olanaklar açısından Türkiye, birçok ülkeden avantajlı durumda.
Eğer kurallara uyulursa yeterli sayıda yoğun bakım yatağı bulunduğu söylenmesine rağmen, iki dev hastane yapılması, durumun aslında böyle olmadığını anlatıyor. Yeterli personel olmadığı apaçık olan bu sisteme ek yapılan hastanelerde çalıştırılacak, 3.000 sözleşmeli personel alınacağı duyuruldu. Sözleşmeli, yani düşük ücret ve haklara dikkat.
Sağlıkçıların kahraman olduğu vurgulandı; kahraman değil, ücretli işçiler. Bu salgından önce de bulaşıcı hastalıklarla temas ediyorlardı. Bu salgından önce de malzeme eksiği vardı. Bu salgından önce de canlarını tehlikeye atarak, uykusuz kalarak çalışıyorlardı.
Sağlıkçılara, kahramanlıkları için, açıklanan ücret artışından en çok yararlananlar; hiç hasta bakmayanlar oldu. Asistan doktorlar, hemşireler, teknikerler, laborantlar, temizlik görevlileri, hasta bakıcılar, sağlıklarını riske atarak, malzemesiz çalıştı. Birçoğu hastalık kaptı ve 2 ardışık testte virüs saptanmadığı anda tekrar hastaneye çağırıldı. 14 günden fazla dinlenmelerine izin verilmedi.
Performansa bağlı ücret artışındaki o paralar kimlerin cebine gitti? Peki ya temizlik işçilerinin, hasta bakıcıların, laboratuvar işçilerinin ücreti? Onların ücretlerine hiçbir artış yapılmadı! Oysa onlar da en az doktorlar ve hemşireler kadar çok çalıştı! (18.06.2020)
