İşçi sınıfı başkaldırıyor
15 Mart Çarşamba günü Brezilya’da yaklaşık yarım milyon emekçi, sendikaların çağrısına uyarak emeklilik reformu projesine karşı grev yaparak yürüyüşlere katıldı.
Bundan 2 yıl önce, 15 Martta sağın çağrısı üzerine yolsuzluklara ve Başkan Dilma Roussef’e karşı bir buçuk milyon kişi protesto yürüyüşlerine katılmıştı. Şimdi sağ, yaklaşık bir yıldan beri iktidarda.
Yolsuzluklar hiç de bitmedi. Mahkemeler, yolsuzluk çerçevesinde dokunulmazlıkları nedeniyle 83 bakan ve milletvekilini Yüce Divan seviyesinde, aralarında eski başkan Lula da olmak üzere dokunulmazlığı olmayan 211 kişiyi daha yargılıyor.
15 Marttaki yürüyüşe katılanlar, yolsuzluklara karışan bu kişilere karşı değil, solun iktidarda iken emekçilere karşı hazırladığı ve şimdi sağ hükümetin meclise sunduğu yasa tasarısına karşı yürüdü. Bu yasanın en çok nefret edilen maddesi, emeklilerle ilgili. Artık bundan böyle kadınlar ve erkekler 65 yaşından önce emekli olamayacak (şimdi kadınlar 55, erkekler 60 yaşında emekli olabiliyor), onu da en az 25 yıl sigortalı çalışmak şartıyla. Ancak emekçilerin neredeyse yarısı sigortalı çalışmadığı için emeklilik primi ödemiyor ve de ücretli çalışanların yarıdan fazla işsiz.
Emeklilik aylığı alanlar bile aylıklarda önemli miktarı bulan düşüşten etkilenecek. Ortalama emeklilik aylığı, toplam yılların ücret ortalamasının %51’i ve her yıl için de ek %1 olarak belirlendi. Ek olarak, yaşlılara ve engellilere verilen yardım ödemelerini alabilmek için 70 yaşını doldurmak gerekiyor (bu yaş şu ana kadar 65 idi). Bugün bu yardım ödemesi, asgari ücret seviyesinde ama artık asgari ücreti takip etmeyecek ve de hayat pahalılığına göre ayarlanmayacak. Yoksul Kuzeydoğu tarım bölgelerinde birçok ailenin temel geliri bu yardım ödemelerinden ibaret.
Bu gerici projeye karşı yoğun bir şekilde en büyük işyerlerinde -ki en çok sendikalı olanlar bunlar- emekçiler, birkaç saat veya tam gün greve katıldı. Bu işyerleri daha çok metal, otomotiv, petrol, limanlar, postahaneler, metro, sağlık ve eğitim iş kollarında. Sao Paulo yürüyüşüne 200 bin, Rio ve Belo Horizante yürüyüşlerine 100 bin, diğer şehirlerde de on binlerce katılım oldu.
Bunlar, belki de mücadelelerin yükselişinin habercisi. Ancak emekçiler kesinlikle şunu unutmamalı: Bugün uygulanmasına karşı mücadele ettikleri reformlar, geçmişte sendika yönetimlerinin desteği ile sol hükümetlerin hazırladığı ve uygulamaya başladığı reformlar. Bu kişiler şimdi, hareketin büyümesi için katkıda bulunuyor ancak onların tek amacı, bu hareketi kullanıp yeniden iktidara gelmek.
Örneğin 15 Mart Sao Paulo yürüyüşünün sonunda eski başkan Lula, bir kapanış konuşması yaptı. Lula, 5 tane yolsuzluk davasında yargılanmakta olmasına rağmen, önümüzdeki 2018 başkanlık seçimlerinin en önde gelen adayı. Lula, hiç çekinmeden bir kurtarıcı havalarıyla yeniden iktidara geri gelmek istediğini açıkça belirtiyor.
Brezilya emekçileri, burjuvazinin saldırılarını göğüsleyebilmek için artık sıradan burjuva siyasetçisine dönüşmüş olan Lula gibi kişilere değil, kendilerine güvenmeli ve kendileri için mücadele etmeli. LO (24.03. 2017)
