İş güvenliği değil, güven içinde işçi öldürme sistemi!
İstanbul’da, eski Ali Sami Yen Stadı’nın bulunduğu arazideki inşaatta 6 Eylül 2014’te asansör 32’inci kattayken düşmüş, 10 işçi ölmüştü. Açılan soruşturmada savcılık, “patron” ve “yönetim” katındakiler için “takipsizlik” kararı vermişti. Sadece üç kişi, asansör teknikeri, şantiye şefi ve proje müdürü, en fazlası 2,5 ay tutuklu kaldı ve yargılanıyor.
Mahkemenin istediği bilirkişi raporu açıklandı. Torunlar Center’deki asansör katliamında bilirkişi raporu, savcılık gibi “asli kusurlu kişileri” bulamadığını söylüyor. Biri Makine Y. Mühendisi, biri Elektrik-Elektronik Y. Mühendisi, biri Makine Mühendisi, biri İnşaat Mühendisi, biri Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukuku Yard. Doç. Dr’u, biri A Sınıfı İş Güvenliği Uzmanı; hepsinin sıfatları var. Ancak inşaattaki iş cinayeti sistemini görmüyorlar çünkü o da cinayete yol açan sistemin ve onu koruyan yargı uygulamalarının bir parçası.
Benzeri bir durum Ankara’da OSTİM ve İvedik Organize Sanayi bölgelerinde 3 Şubat 2011’de meydana gelen ve 20 işçinin öldüğü, 45 kişinin yaralandığı patlamada var. Davada 18 sanıktan 13’ü beraat ettirildi, 5 sanığa “iyi hal indirimi” uygulanarak 10 ila 37 yıl arasında değişen hapis cezalarına çarptırıldı, Yargıtay itiraz etti.
Yargıtay “bilinçli taksirle birden fazla kişinin ölümüne neden olmak” suçlamasıyla ceza alan sanıkların, ayıplı tüpleri iki ayrı firmaya satarak iki ayrı yerde patlama meydana geldiğini ileri sürerek, sanıkların aynı suçlamadan ikişer kez cezalandırılmasına gerek olmadığı için cezanın yarı yarıya düşürülmesini istedi.
Güya iş kazlarına “sıfır toleras” dönemindeyiz. Zaten bunlar ve diğerleri kaza değil, patronların iş güvenliği için zorunlu tedbirleri bilerek almamaları nedeniyle “iş cinayeti” aslında. (01.11.16)
