Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2015 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 208 - 2 Ekim 2015 > Fabrikalardan... İş yerlerinden > Gıda
Patron ve sendikanın yeniden yapılanması
Patron, önce işçiler için uyguladığı yeniden yapılanmayı şimdi idari kadro için uyguluyor. Şimdiye kadar her istenene evet diyen şef ve müdürler, zannettiler ki bize dokunulmaz ama işin ucu onlara da dokunmaya başladı. İşten çıkarmalarda idareye isim verenler, şimdi topun ucunda.
Birçok işçi, ekonomik ve sosyal hak konusunda aslında görevi olmasına rağmen şef ve müdürlerden beklenti içinde olduğundan ve işten çıkartılanların da oralı olmaması nedeniyle sanki öç almış gibi hissediyor. Fakat işin aslı, patronun uzun zamandır fabrikada çalışanların ücretlerinde gözünün olması. Düşük ücretle çalıştırabileceği mühendis ve teknisyenleri işe alarak ücretlerdeki düşmeyi genele yayarak, bu sayede de daha fazla kâr sağlamak istiyor.
Sadece bu da değil, işçilerin çalışma ortamlarında biraz olsun düzelme sağlayan soğutma ve ısıtma sistemlerinde kısıntıya giderek enerji tasarrufu adı altında çalışmayı zehir ediyor. Yeni yemekhane kuruyoruz daha iyi yemek olacak diyerek yemek kalitesini düşürüyor. İyi olacak güzel olacak diye bizleri oyalayıp bir kişiye iki, üç hatta dört kişinin yapacağı işi yüklüyor. Bir süre sonra bunlara alışıldığı için artık kalıcı görevler ve durumlar oluyor. İşçiler tarafından istenen en ufak bir iyileştirme ödenek yokluğuna ve yüksek maliyetlere kurban gidiyor.
Son zamanlarda yaşanan karışıklık nedeniyle işçiler sessiz bekliyorlar. AKP veya başka partilerin militanlığını yapan işçilerin etraflarında bir şey söylemese bile işçiler olurdu, şimdi artık hiçbir işçi onların yakınında bulunup söylediklerini dinlemiyor. Az da olsa bazı tartışmalarda AKP’li işçiler, yol ve hastanelerden söz etseler de artık bir karşılık bulmuyor. Demokrasi konusunda ise kim ne derse desin söylediğimiz şey şimdiye kadar ne ise aynı “fabrikalarda demokrasi yoksa hiçbir yerde yoktur.”
Sendika ise işçileri ablukaya almış bu güvensiz ortamda tıpkı patron gibi yeniden yapılanmadan bahsediyor. Söylenenlerin bazıları güzel ve olması gereken şeyler fakat güveni yitirmiş durumda ve Türk-Metal’in durumuna düşmek istemiyor. Mesela her bölümde işçilerin kendi aralarında belirleyecekleri işçi kurullarından bahsediyorlar fakat temsilcilerin seçimine gelince çark ediyorlar. İşçi kurullarının kendi aralarında bağlantı kurmalarını ve birlikte mücadele etmesini engellemek için bölümlerin içine hapsetmek istiyorlar. Kurul üyelerine iş güvencesi konusunda hiçbir güvence vermiyorlar. Yani anlayacağınız aynı tas aynı hamam.
(Bir işçi)
