Ümit var, ancak mücadele gerekli
İspanya’da, 24 mayıs seçimlerinin ardından13 haziran cumartesi günü, büyük kentlerin belediye başkanları belli oldu. 13 haziran, hükumetteki sağcı Halk Partisi (PP) için yenilgisinin onaylandığı gün oldu. Madrid, Barselona, Saragosa, Sevilla, Kadiks, gibi büyük kentlerde Halk Partisi belediye başkanlıklarını kaybetti.
Genellikle yeni belediye başkanları Sosyalist Parti (PSOE) etrafında toplanan adaylardan. Önemli belediye başkanlıklarının çoğu, Podemos’un da dahil olduğu, son yıllarda kitle mücadelelerine damga vurmuş olan güçlerin katılımıyla oluşan birliklerin adayları. Örneğin Madrid yeni belediye başkanı M. Carmena, Ahrora Madrid isimli bir mücadele birliğinin adayı idi ve Carmena, Franko diktatörlüğüne karşı Komünist Parti militanı olarak verdiği mücadele ile tanınıyor. Carmena, aynı zamanda yoksulların evlerinden atılmalarına, kamu hizmetlerinde yapılan kısıtlamalara karşı ve kadın hakları için yapılan mücadelelerde ön saflarda yer alan bir kadın militan olarak tanınıyor.
Barselona kenti de ayrı önemli bir örnek: Yeni seçilen Ada Colau, yoksulların evlerinden atılmasına, kamu hizmetlerinin kötüleşmesine, yolsuzluklara karşı mücadelelere ve de daha az bilinen bir sürü eylemlerde (ki bu eylemlerin genel mücadelelere katkısı da önemli) çok faal rol almış genç bir kadın olarak tanınıyor.
Yeni belediye başkanlarının görevlerine geldiği gün büyük bir sevinç yaşandı. Madrid, Barselona, Valansia, Kadiks, Sevilla ve daha bir çok büyük kentte kitleler, sokaklara dökülüp onları selamladı ve giden Halk Partili başkanları yuhaladı. Örneğin Kadiks kentinde Halk partili eski belediye başkanı, kitleler tarafından yuhalandı ve toplantı çıkışında protesto edildi.
Tüm yeni belediye başkanları yolsuzluklara, insanların sokağa atılmalarına, kısıtlamalara, su ve elektrik kesintilerine ve genel olarak yoksulluğa karşı mücadele edeceklerine dair söz verdiler. Yeni belediye başkanlarının konuşmalarının temel ekseni; yoksulluğa, işsizliğe, eşitsizliklere karşı mücadele ve de insanlar arasında dayanışmayı örgütleme, patronların özel çıkarlarına karşı kadın ve erkeklerin yaşam şartlarına öncelik tanımasının gerekliliği idi. Bu vesileyle de büyük mali kuruluşların, çok uluslu şirketlerin ve büyük şirketlerin kârlarını artırmaları için acımasızca sömürdüğü emekçilerin ve yoksulların sorunlarıyla da ilgileneceklerini belirttiler.
Seçimler açıkça şunu ortaya koydu: Kitlelerin çoğunluğu yalanlardan, hırsızlıklardan, Rajoy hükumeti ve partisinden, şimdiye kadar gelen bütün hükumetlerden bıkıp usandı. Çünkü bu hükumetlerin hepsi, krize rağmen, milyarlar kazanmaya devam eden büyük sermaye gruplarına hizmet verdi.
İnsanların çoğu önümüzdeki genel seçimde, Halk Partisine karşı oy kullanıp büyük bir yenilgiye uğratmayı ümit ediyor.
Artık her zamankinde daha net olarak şunu görmek gerekiyor: Milyonlarca ailenin, işçi sınıfının ve emekçi tabakalarının maruz kaldığı işsizliğin ve sefalet ücretlerinin yol açtığı yoksulluğu bitirmek kesinlikle güzel laflar ve iyi niyetlerle olmaz. Sakın bizleri yalancı şifalarla aldatmaya kalkmasınlar! Bütün sorunları kökten halledecek acil çözümlere ihtiyaç var. Bunların başında herkese bir iş geliyor.
Kapitalizm tarihi bir kriz yaşıyor. Bu nedenle artık bitti, felaketten felakete doğru gidiyor ve insanlığa bir çözüm getirebilmekten aciz.
Kapitalist düzen artık herkese normal bir iş verebilmekten aciz. Kapitalizm sefalet ücreti, güvencesiz, yarım gün çalışma gibi uygulamalarla krizin bedelini kitlelere ödetiyor ama patronların kârını koruyor. İşte bu nedenle mevcut işi, bütün emekçiler arasında paylaştırmalı ve ücretleri kesinlikle azaltmamalı. Kamu hizmetlerinde istihdam sahaları açmalı, üretim araçlarını sermayenin elinden alıp toplumsallaştırmalıyız.
Zenginlerin ellerinde bulunan bankalar, büyük çiftlikler, büyük şirketler, hiçbir tazminat ödenmeden toplumsallaştırılmalı. Krize zenginler sebep oldu, bedelini de onlar ödemeli…
Mevcut güç dengesini emekçiler lehine çevirebilmenin başka yolu yok. 13 haziran günü belediye binaları önünde yürüyüş yapan mücadele birlikleri bunu anladılar ve ifade ettiler. Voz Obrera (17.06.2015)
