Ana sayfa > Arşiv > Arşiv 2014 > Sınıf Mücadelesi Sayı : 189 - 7 Mart 2014 > Fabrikalardan... İşyerlerinden > Belediye
İşçiler mücadele ederek kazandılar
Toplu sözleşme imzalandı. Görüşmeler sırasında bir çok kazanım sağlanmıştı. İşçiler bu sözleşmeyi mücadele ettikleri için aşağı yukarı kendi istekleri doğrultusunda imzalanmasını sağladılar:
*İşçiler arasında üç kademe olan ücret farkı kaldırıldı. Taban ücret 41 liraya çıktı. Bunun üzerinden %10 zam yapıldı.
*İhalenin aynı şirketin alacağına söz verildi. Ayrıca alt taşerondaki işçilerinde şirkete alınacağı sözü verildi.
*Gece zammı %17’den %20’ye çıktı, ikramiye 60 günden 70 günlük ücrete çıktı
*Servisten yararlanamayan işçilere İstanbulkart ücreti ödenecek, yemek ücreti yeniden sözleşmeye 13 lira olarak girdi
*8 Mart dünya emekçi kadınlar gününde ücretli tatil, kadın işçilere 250 lira ödeme
*Öğrenim parası 200 liranın üzerinde arttı, doğum izni yasanın üzerine çıktı
*Promosyon parasının yarısı işçiye ödenecek
*İkinci derecede akrabaların ölümünde de 1 gün ücretli izin verilecek
Bu haklar, durup dururken verilmedi. Patron aynı patron, işçi aynı işçi. Sadece yeni şube yönetimi ile işçiler arasındaki güven ilişkisi yeniden oluşturulmaya çalışıldı. İşçilerin bu konuda çok önemli deneyimleri var.
İşyerine sendika örgütlendiğinde, sendika ile işçiler arasında güven ilişkisi vardı. Bu güvenle sözleşme kazanılmıştı. Sendikalar arasındaki rekabet sonucunda, örgütlü sendika değişti. Yeni gelen DİSK, patronun isteklerine göre hareket etti. Üç toplusözleşmeyi çok düşük ücret ve haklarla işçilere dayattılar. İşçiler, 6 yıl neredeyse asgari ücretle çalıştı.
Şube yönetimi değişince işçilerle yeniden bağ kuruldu. Sözleşme taslağından başlayarak, işçilerle birlikte çalışıldı. Her birimden birer işçi alınarak işyeri komitesi kuruldu. Sözleşme süreci boyunca komite düzenli toplanarak, her görüşme sonrası durumu değerlendirdi. Sözleşme görüşmelerine bir işçi gözlemci olarak katıldı, işçilerin güven duyması sağlandı. Tüm görüşmeler, işçilere ayrıntılarıyla anlatıldı. İşçilerin korkuları dağıldı ve soru sormaya, sorgulamaya başladılar.
İşçiler üzerilerine düşeni fazlasıyla yaptılar. Her güreşmede, sendikaya destek verip sloganlarla yürüyerek, işverenin ensesinde hazır bulundular. Yıllardır sömürüldüklerini, artık geçinecek ücret istediklerini haykırdılar. Bir çok kez, CHP ilçesine ve belediye başkanlığına yürüdüler.
Görüşmeleri değerlendirmek için bir düğün salonunda 300 aşkın işçinin katıldığı, işçi toplantısı yapıldı. Toplantıya katılan işçilerden 15’i söz alıp görüşlerini dile getirdi. Açıkçası işçilerde ilk sendikalaşma dönemindeki heyecan vardı.
Sözleşmeye ilk tepki eski işçilerden, 15 yılı aşkın çalışanlardan geldi. Gerekçeleri ise yeni işe giren işçilerle aynı ücret almayı doğru bulmamaları. Ancak eski işçilerin sayısı, 900 aşan çalışan içinde 60 civarında.
Sonuçta sözleşme yeni kazanımlarla bitmekle kalmadı, işçiler mücadele ettikleri için güven de kazandılar. En büyük kazanım bu oldu. İşçi çoğunluğu sözleşmeden memnun. Kazandıklarımızı korumak ve yeni haklar kazanmak için şimdiden mücadele etme gereği önümüzde duruyor. (Bir işçi, 28.02.2014)
